Pałac Schönbrunn - wiedeński ordung

Jak już pisaliśmy, zanim wybraliśmy się do Wiednia, słyszeliśmy, że może rozczarować. Że typowy, zachodni, a w tym przypadku austriacki ordnung (porządek, ład) bywa męczący i mało interesujący jeśli chodzi o atmosferę i klimat miasta. Szczerze powiedziawszy, jedyny raz kiedy pomyślałam o Wiedniu w kontekście tego właśnie stwierdzenia, to właśnie wtedy, kiedy odwiedziliśmy Schönbrunn.
Pałac, wybudowany w XVII-XVIII wieku na zlecenie cesarza Leopolda I, jest rzeczywiście okazały i obiektywnie rzecz ujmując piękny, ale nie jest to jednak ten typ architektury, który budzi nasz szczególny zachwyt, mimo iż w 1996 r. został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Może ten brak zachwytu to dlatego, że tutaj wszystko jest takie uporządkowane, stoi dokładnie w tym miejscu w którym powinno, jest proporcjonalne, symetryczne, takie pewnie dla wielu doskonałe. Dla nas chyba, zbyt doskonałe. A może po prostu barok, to nie jest to co nas zachwyca do końca w architekturze. Barokowy wystój został nadany Pałacowi za panowania Marii Teresy, a żółty kolor, którym została pomalowana elewacja był jej ulubionym. 

Budynek pałacu ma 175 m długości i 55 m szerokości. Jest po prostu wielki i ewidentnie robi wrażenie na tłumie zwiedzających. Dziedziniec przed pałacem zajmuje powierzchnię 24m2 i on też jest ogromny. Dla ciekawych, w jednej z 1441 komnat, w Sali Lustrzanej Pałacu koncertował, jako sześcioletnie - cudowne dziecko - Mozart.

Ale to nie Pałac Schönbrunn - dawna, letnia rezydencja cesarzowej Sisi - zrobiła największe wrażenie, ale przypałacowe, francuskie ogrody i Glorietta na wzgórzu oczarowały nas najbardziej. Barokowa Glorietta jest budowlą parkową lub ogrodową, jak kto woli, wybudowaną na 60 metrowym wzgórzu w formie otwartego pawilonu i stanowi integralną część ogrodu francuskiego, otaczającego zabudowania Pałacu. Na froncie Glorietty znajduje się następująca inskrypcja: JOSEPHO II. AVGVSTO ET MARIA THERESIA AVGVSTA IMPERANTIB. ERECT. CIƆIƆCCLXXV (wzniesiono podczas panowania cesarza Józefa II i cesarzowej Marii Teresy 1775). 

Wiedeńska Glorietta - symbol zwycięstwa, jest jedną z tych najbardziej znanych i rzeczywiście jest subtelnie piękna, w jej środku mieści się kawiarnia, a z 20 metrowego tarasu widokowego można podziwiać panoramę miasta. Podobno, w niedzielne przedpołudnia na gości czeka także muzyka na żywo - od klasyki po jazz. Poniżej wzgórza, co widać na fotografiach znajduje się również bogato zdobiona Fontanna Neptuna.